Eibarko euskara hiztegia
probau
1.
probatze
[probatu]
.
du
ad.
(OEH).
Probar,
demostrar,
evidenciar.
Honen leixaltasuna haiñ probauta eukanez, ezin eban sinistu. (Ibilt 479).
2.
probatze
[probatu]
.
du
ad.
(TE).
Probar,
poner a prueba.
Onian eta txarrian probau eban Jaungoikuak ha gizona.
/ Dios probó a aquel hombre en lo bueno y en lo malo. /
Urriak sutan bezela, gizonak probatzia bihar dau munduan.
/ Como el oro al fuego, el hombre necesita ser probado en el mundo.
3.
probatze
[probatu]
.
du
ad.
(TE).
Probar,
catar,
gustar,
ensayar,
experimentar.
Erregiña, jakiñian bihotzari ezin jakona aindu maitte edo ez maitte izatia bere buruan probauta eukanetik [...]. (Ibilt 460).
/
Ez dot urte betian probau ardaurik.